Rozasea Maceram

Benim rozasea/gül hastalığı maceram yaklaşık 8 yıl öncesine dayanıyor. Aslında şimdi düşündüğümde belirtileri çok daha öncesine hatta çocukluğuma dayanıyor. Ama o zamanlar etkisini ve rahatsızlığını sürekli hissetmediğimden olsa gerek üniversite zamanlarıma kadar hiçbir teşhis veya tedavi yöntemine başvurmadım.

Cildim ve saçım kendimi bildim bileli yağlı, yani yağlı darken bir haylice. Her gün saçımı yıkamamı gerektirecek, T-bölgemde devamlı bir parlamayla gezmeme sebep olacak kadar. Her ne kadar bu durum günlük hayatımı oldukça etkilese de yağlı saç, yağlı cilt daha dayanıklı olur düşüncesiyle oyaladım kendimi uzun süre. Tabi bir yandan yağlı cildimi  “çok güzel temizliyor” diye bulabildiğim en güçlü yüz temizleme jelleriyle hatta sabunla yıkarken. En güzeli en safı zeytinyağlı sabun diyerek cildimi bununla temizlemem çok hassas ve genetik olarak da rozaseaya yatkın cildimi isyan ettiren son damla oldu.

Bu süreçden sonrası yanaklarımda ve alın bölgemde kalıcı bir kızarıklık, özellikle güneşle tetiklenen sürekli yanma ve kaşınma hissi…

Bu kızarıklığın ve yanma hissinin rozasea ile ilgili olduğunu da çok sonradan öğrendim aslında. Önce her ciltte olabilecek mevsimsel ve hormonal bir durum olarak değerlendirdim ve dermokozmetik cilt bakım ürünleriyle çözmeye çalıştım durumu ve bir eczanede aldım soluğu. Eczanedeki bayanın da yardımıyla La Roche Posay Toleriane serisinde karar kıldım. La Roche Posay Toleriane Gel Mousse yüz temizleme jeli ve La Roche Posay Toleriane Spa nemlendici bakım kremini kullanmaya başladım. Oldukça olumlu etkisini gördüysem de sorunuma pek de bir çözüm getirmedi ve bir sure sonra da etkisini yitirdi. Zaten yıllar süren rozasea mücadelemde birçok ürünle hep aynı sorunu yaşadım. İlk birkac haftalık kullanımda rahatsızlığımı azaltan birçok ürün cildimin alışmasıyla hüsran oldular.

Yaklaşık bir yıl kadar süre sonra sorunumun bir hastalık olduğunu kabullenip bir dermatoloğa görünmeye karar verdim. Uzun süren dermatolog arayışımdan sonra birinde karar kıldım. Kendisi durumuma Seboreik Dermatit teşhisi koydu ve cildimin çok yağlı olmasından kaynaklanan bir durum olduğunu söyledi. Birkaç krem ve şampuan verip 2 hafta sonra tekrar gelmemi söyledi. Aslında teşhisinin yanlış olmasına rağmen kullandığım ilaçlar inanılmaz işe yaradı. İkinci gidişimde kendisine ettiğim teşekkürleri hala hatırlıyorum. Ne yazıkki bu sevinç de benim için çok uzun sürmedi. Verilen ilaçlar ve dermokozmetikler etkisini yitirdi ve ben kıpkırmızı ve devamlı yanan bir ciltle başbaşa kaldım. Bir süre yine farklı ürünler deneyerek sorunumu çözmeye en azından hafifletme çalıştım.

İlk semptomların ortaya çıkmasından yaklaşık 5 yıl sonra oldukça stresli olduğum ve uzun süre güneşe maruz kalmak durumunda kaldığım bir dönem rahatsızlığım dayanılmaz boyutlara ulaştı ve kendimi tekrar bir dermatoloğun muayenehanesinde buldum. Bu sefer rozasea teşhisi konuldu ve daha önceleri birçok arkadaşımdan duyduğum özellikle akne tedavisinde kullanılan ve yan etkileriyle meşhur bir hapın broşürü ve bir takım testlerle muayenehaneden ayrıldım. Broşüre bir göz atınca fena halde korkup yine yanlış teşhis olabileceğini düşündüm ve bu sefer bir başka dermatologla görüşmeye karar verdim. Kendisine daha önce Seboreik Dermatit ve Rozasea teşhisleri konulduğunu, bir başka dermatoloğun önerdiği ilacı ve ilaçla ilgili kaygılarımı belirttim. O da rozasea teşhisi koydu. Hastalığın kalıcı bır tedavisinin bulunmadığını ancak etkilerini hafifletecek çözümler sunabildiklerini söyledi. Bahsedilen ilacın bir tedavi yöntemi olabileceğini fakat öncelikle antibiyotik tedavisinin denenebilir olduğunu söyledi. Ve ben Doksisiklin antibiyotik tedavisine başladım. Doktorum cildimin çok hassas olduğunu ve cildimi o müptelası olduğum jellerle yıkamam gerektiğini söyledi. Onun yerine sabah, akşam ve cildimi ne zaman rahatsız veya kirli hissedersem. Avene Thermal Water ile temizlememi söyledi. Kendisine “Ama benim cildim çok yağlı o temizlemez ki” dediğimi çok iyi hatırlıyorum. Bunun yanında bir hafta süreyle kortizollü bir krem ve kalan süreçte de Elidel Krem kullandım.

O çok zorlu süreçden sonra yine bir rahatlama ve mutluluk. Fakat bu sefer de midem izin vermedi tedavimi tamamlamama 2 kutudan sonra aldığım antibiyotik ciddi mide bulantılarına sebep olunca dermatoloğum ilacı bırakmamızı ve tedaviye dermokozmetiklerle destek vermemizi önerdi. Bu sefer Bioderma Sensibio DS+ Foaming Gel ve Bioderma Sensibio DS+ Cream kullanmaya başladım. Tabi ki Avene Thermal Water ile birlikte. Tekrar yüz temizleme jellerine de kavuşmuştum tabi bu arada.

Cildim uzun süredir hiç olmadığı kadar sıhhatliydi. Fakat bu da çok uzun sürmedi. Yine cildimin kullandığım ürünlere alışmasını ve eski haline dönmesini engelleyemedim. Üstüne bir süreliğine yurtdışına çıktığımdan dermatolog ziyaretlerini de bıraktım. Her ne kadar Elidel Kremi bir süre daha düzenli kullanmaya devam ettiysem de cildimi daha çok yağlandırıp daha rahatsız edici bir his oluşturduğuna kanaat getirince onu da bıraktım.Zaten bu tür kremlerle ve aslında uzmanlar tarafından önerilen tedavilerde yaşadığım en büyük problem rozasea hastalarının cildi genel olarak kuruyken benimkinin çok yağlı olmasıydı. Bu durumda bilinen tedaviler ya da birçok kişi tarafından önerilen kozmetikler benim durumumu daha kötüye götürmekten çok da ileriye gidemiyordu. Bu durum hala da böyle.

Öyle olunca ben de bunca yıldır mücadele ettiğim, birçok kişiden farklı semptomlar gösterdiğim ve kalıcı bir tedavisi olmayan bu hastalığı kontrol altına almakta en ilgili kişinin kendim olacağı konusunda karar kıldım ve onunla yaşamaya kendimi alıştırdımç Bu blogda da diğer konuların yanında bu konuya da yer vererek benimle aynı sorunları yaşayanlara da bir nebze katkıda bulunmak istedim. Şimdiye kadar ne yaşadığımı bilirseniz daha sonraki postlarım daha anlamlı olur diye düşünerek ilk yazı bugüne kadarki cilt maceramla ilgili olsun dedim.

Görüşmek Üzere...